[singlepic=280,180,,left]Ik geniet ontzettend van het zweven hier in het ISS. Inmiddels ben ik gewend en beweeg ik me makkelijk tussen de verschillende modules. Het ruimtestation is nu veel groter dan in 2004, toen ik hier was voor Missie DELTA. Dat is fijn, omdat er meer leefruimte is. Maar soms is het ook ingewikkeld om je weg te vinden. Je kunt vier keer dezelfde module in zweven en elke keer een andere kant ‘boven’ hebben. Dan moet je even zoeken en nadenken voordat je weet hoe je georiënteerd bent. Op aarde kun je je dit bijna niet voorstellen. Het plafond is altijd het plafond en niet ineens de vloer of een muur. In onze tijdlijn is meestal te weinig tijd voor dit soort oriëntatieprobleempjes. Iets zoeken of pakken kan soms veel langer duren dan in de planning staat. Voor je het weet loopt je activiteit uit en heb je geen tijd meer om samen te eten of even uit het raam te kijken. Het is flink aanpoten hierboven.

[singlepic=279,180,,right]Samen met Anatoly heb ik geluidmetingen gedaan in de Russische Zvezda module. De grond wil weten hoeveel geluid hier aan boord is op verschillende plekken. En zo zijn er metingen voor van alles en nog wat. Ik heb gemeten hoeveel jodium er in het water zit en bacteriegroei op verschillende plekken in het ISS onderzocht. Als ik voor het eerst zo’n procedure moet doen, krijg ik hulp van Dan of één van de Russen. Nu doe ik steeds vaker dingen alleen. Ik vind zulke taken prima. Ze horen bij de functie van boordingenieur en maken mijn missie extra interessant.

Vrachtschepen in de ruimte
De spullen die we hier aan boord gebruiken worden vooral gebracht met onbemande vrachtschepen. De Russische Progress, de Europese ATV en de Japanse HTV. Binnenkort komen daar ook commercieel ontwikkelde vrachtschepen bij: de Dragon en de Cygnus. Zulke ‘robotics’ taken vind [singlepic=281,180,,left]ik erg leuk. Helaas hoorden we vorige week dat de eerste Dragon lancering is uitgesteld, omdat de ontwikkelaars nog meer tests willen doen op de grond. Ook dat is ruimtevaart…

We hebben afgelopen zaterdag wel een nieuw Progress vrachtschip op bezoek gekregen. Dit Russische ruimteschip, ook volgeladen met goederen, wordt drie keer per jaar gelanceerd vanuit Kazachstan. De vorige Progress, de 45P, hebben we de afgelopen weken volgestopt met afval. Hij is losgekoppeld en vervolgens verbrand tijdens de terugkeer in de dampkring. Zo werkt de afvalverwerking van het ISS. De Progress nadert en koppelt automatisch. Maar we houden, samen met de grond, alles goed in de gaten. Zodat we tijdig kunnen ingrijpen als het nodig is en de Progress handmatig kunnen bijsturen. Dat was dit keer niet nodig. Toen het schip veilig vast zat aan het ISS, konden we het luik openmaken en beginnen met de grote verhuizing. Het kost zeker een paar weken voordat we alles hebben uitgepakt en opgeruimd in het ISS.