[singlepic=185,180,,right]Drie letters: BDC. Maar wat er allemaal achter die letters schuilgaat… Baseline Data Collection is het verzamelen van wetenschappelijke gegevens vóór en na mijn vlucht. Ik was een waar proefkonijn de afgelopen weken. Eerst moest ik op astronautendieet. Daarna 24 uur lang mijn bloeddruk meten. En nu kwam daar ook nog een spieronderzoek bij. Een chirurg heeft met een kleine ingreep spierweefsel uit mijn kuit gehaald. Het voelde een paar dagen lang alsof iemand me daar een flinke trap had gegeven. Daarna moest in Keulen een MRI-scan ondergaan en mijn maximale spierkracht meten, onder andere met stroomstoten op mijn kuitspier. Dit was voor het experiment Sarcolab. De onderzoekers willen weten wat de effecten van een langdurige verblijf in de ruimte zijn voor het menselijk lichaam.
Veranderingen
Nu mijn missie dichterbij komt, moet ik meer van dit soort metingen ondergaan. Een andere BDC-sessie had ik voor Neurospat, dat kijkt naar veranderingen in de hersenen onder gewichtloze omstandigheden. En CARD, dat gaat over het hart en de doorbloeding van het menselijk lichaam in de ruimte en op aarde. Als arts vind ik deze onderzoeken erg interessant. De metingen zijn niet altijd even handig, vooral als je een of twee dagen met apparatuur om je lijf loopt. Maar dat hoort er gewoon bij.
[singlepic=187,180,,left]Ik heb de afgelopen weken veel samen les gehad met Sunita Williams, mijn back-up voor de missie. We hebben de procedures uitgevoerd van verschillende experimenten. Ik heb ook aandacht besteed aan fitness. Tweeënhalf uur per dag is bestemd voor sporten aan boord van het ISS om je botten en spieren sterk te houden. Dat is iets waar ik toch wel een beetje tegenop kijk, omdat het elke dag hard werken wordt, zonder rustdagen. Het voordeel is natuurlijk dat ik in zeer goede conditie weer terugkom op aarde. Tijdens mijn missie probeer ik zoveel mogelijk schoolkinderen in Nederland en de rest van Europa met mij mee te laten trainen. In het project Mission X: train like an astronaut leren ze over gezond eten en hoe je fit wordt. Alle kinderen van groep 4 t/m groep 8 kunnen meedoen. Ik hoop natuurlijk dat ze dat massaal gaan doen.
Educatieve experimenten
[singlepic=186,180,,right]Voor de oudere jeugd, scholieren en studenten, ga ik aan boord van het ISS twee educatieve experimenten doen. Eentje met schuim en een met convectie. Ik doe ze in de ruimte, zij op aarde. Aan het eind van het experiment vergelijken we de wetenschappelijke gegevens. Zo kun je meteen iets zeggen over de rol die zwaartekracht speelt bij het experiment. Deze week heb ik beide experimenten bekeken en de procedures doorgelopen met mijn trainers.
Tussen de trainingen door was ik even thuis. Dus kon ik met mijn gezin naar de première van Sinterklaas en het geheim van 5 december, de nieuwe Sinterklaasfilm, waarin ik zelf ook een klein rolletje speel en die deels op ESTEC in Noordwijk is opgenomen. Dat was erg leuk om te doen. Rode loper, BN’ers, flitsers en filmcamera’s. Voor mijn kinderen fantastisch om mee te maken.
De komende twee weken ga ik een paar dagen naar Houston om vooral de dagelijkse praktijk aan boord van het ISS nog eens door te nemen. Daarna ben ik in Nederland en Duitsland om de laatste puntjes op de i te zetten voor mijn vlucht voor ik met het laatste traject in Sterrenstad begin. Het uitstel van de lancering geeft me die kans en daar ben ik eigenlijk wel blij mee…
Discussion: 6 comments
Beste Andre,
Je bent heel druk bezig zo te horen, interessante en leuke, maar ook af en toe pijnlijke ervaringen. Op die foto met die blauwe badmuts op staat die linkse mevrouw ook met een hele grote spuit in haar hand. Ik hoop dat ze voor dat experiment geen weefsel nodig hebben! Als je onderweg naar het spacelab nog door aliens ontvoerd zou worden zullen die waarschijnlijk genadiger zijn!
Hier is gisteren de open dag van Estec geweest. Ik ben er ook naar toe gegaan en ik vond het geweldig. Door al mijn eigen activiteiten had ik de laatste jaren niet zoveel aandacht meer gegeven aan de laatste ontwikkelingen in het ruimteonderzoek. Maar wat een ontzaglijke sprongen voorwaards zijn er gemaakt en wat een fantastische observaties komen er nog aan. Heel goed dat Estec en Nasa er steeds meer aan doen om de jeugd erbij te betrekken. De ontwikkelingen zijn niet minder spannend dan de eerste maanlanding toen wij jeugd waren!
Ikzelf was vooral onder indruk van de observatiemogelijkheid van de Herschel sateliet.
Dominic Doyle heeft zo enthousiast staan vertellen dat ik er infrarode oortjes van kreeg.
En dan natuurlijk de Goce sateliet die gravitatiemetingen doet van de planeet. Wat een schitterend instrument! Ik heb vandaag nog prof. Reimer Rummel aangeschreven die de voorzitter is van het wetenschappelijke adviesgroep van Goce.
die email voeg ik hierbij:
Dear Sir,
I am intrigued by the data that has been made available from the Goce mission.
Can I ask you to inform me if the satellite has been taking more than one measurement from any spot on the planet?
If so, what has been the interval between measurements on the same spot?
Where can I find these data?
thank you,
Alfred Daniels
The Netherlands
Dear Mr. Daniels,
the orbit of GOCE is not an “exact repeat orbit”, it has small variations in height and in location.
Every 61 days the Earth is covered with a rather fine mesh of data (approximately 16 full revolutions
per day). Then after 61 days a new coverage is started. One data record every second.
Thus, after 61 days the data points are almost the same (almost means here: they may differ by several
kilometers in height and in position).
The data are released by the European Space Agency and you may consult their GOCE website.
Sincerely
Reiner Rummel
In wetenschappelijke zin is het natuurlijk heel belangrijk dat een meting herhaald wordt omdat daarmee de eventuele meetfouten naar boven komen. Bovendien, en dat zou ik graag willen, zou een exacte herhaling van zo’ n meting inzicht kunnen geven in eventuele fluctuaties in het gravitatieveld: vooral kleinere veranderingen op kortere termijn zouden dan meetbaar zijn. Dat lijkts nu niet mogelijk. In de publicatie van conferentiepapers van Bergen, Noorwegen die ik vanmiddag op de site van ESA vond, blijkt er een te zijn van een Tsjechisch team die ook kritisch is ten aanzien van de betrouwbaarheid van de metingen doordat de hoogte van de sateliet niet precies gelijk gehouden kan worden. Misschien dat er nog betere metingen in de toekomst mogelijk zullen worden of misschien zijn de huidige metingen nog om te rekenen, maar daarvoor ontbreekt mij de expertise.
Andre, je ziet dat je een bron van inspiratie bent voor heel veel mensen die je dankbaar zijn en je activiteiten blijven volgen en meebeleven.
Alfred
Gravitatie (en de andere fysische en chemische krachten van het atoom) worden volgens mij gegenereerd door de ‘schil’ elektronen van het atoom als gevolg van snelheid in het heelal waardoor afwijkingen in de baan ven het ‘schil’ elektron ontstaan. Het atoom tracht die afwijkingen te minimaliseren via het genereren van allerlei krachten.
Een atoom dat stilstaat in het heelal genereert geen gravitatie of andere fysische en chemische krachten. Alle atoom/elementen zijn dan volledig inert. Gravitatie heeft niets van doen met massa maar met snelheid!
In een baan rond gaat U straks ca. 10 km sneller in het heelal dan thans op aarde. U gaat dus ook iets meer gravitatie genereren en daarmee krijgt U ook iets meer gewicht. Dat moet meetbaar zijn.
Nog gefeliciteerd met je verjaardag.
Midden December ben ik ook jarig , en hoop van jou op een cadeautje op lichtsnelheid….
( Amateurradio QSO )
Als het goed gaat heb ik dan een paar `brutale vragen ` ( niet via ARISS ! ) van leerlingen van de Oberon school in Denbosch voor je…..
Ik vrees dat ik half december nog op aarde ben door het lanceer uitstel.
Maar ik zie uit naar de ARISS contacten
Beste Andre,
Even een update naar aanleiding van de bedreiging van de regenwouden. Gisteren in het tv programma Zembla werd nog eens duidelijk, dat de leiding van organisaties die zeggen op te komen voor de natuur, zelf in handen is van zorgvuldig geselecteerde en vaak zeer hoog betaalde mensen, die rustig en beschaafd aanzitten, terwijl de bulldozers doorrazen en de geldkranen de dienst uitmaken.
Het probleem op planetaire schaal is dat echte macht om Nee te zeggen ontbreekt. Wij mensen leven vanwege onze sociale en politieke geschiedenis in lokale-, regionale en nationale rechtsystemen, waarin de mensen wel, maar de dieren en de natuur als rechteenheid niet vertegenwoordigd zijn en niet door daadkrachtige macht beschermd worden. De mensen zelf worden gemotiveerd door noden en hebzucht en de natuur is op dit moment alleen maar passief en wachtend tot het gebruikt of misbruikt zal worden. Het gevolg is dat de druk om de natuur te misbruiken zo groot is dat het door zal gaan tot alles wat zijn waarde niet in geld kan opbrengen zal verdwijnen: de wouden, de koraalriffen, het leven in de oceanen, de vogels, de dampkring, de getsers, het poolijs. We weten het wel, maar wat kunnen we eraan doen?
Omdat de rechtsorde op dit moment tekort schiet kunnen de mensen alleen maar bozer en angstiger worden. Sommige protesteren nog of demonstreren nog, maar je ziet ook onder de jongere generaties overal een heel sterk gevoel van fatalisme en idee-en over het naderend einde van het leven op aarde. Ook je eigen ruimtevaart roept maar weinig enthousiasme op omdat de jongeren opgroeien met het idee dat er zowiezo geen echte toekomst zal zijn voor de mens op aarde. ik reis heel veel en vindt onder jongeren overal deze lethargie. De mensen willen wel verantwoordelijk leiderschap, desnoods ondersteund met daadwerkelijke macht, maar ze weten niet hoe dat zou moeten.
Alfred
Er zijn vele organisaties en politieke partijen die zich de aantasting van de natuur aantrekken en er wat aandoen. De manieren verschillen. Protest, verzet, militante acties, overleg met industrien, vissers, overheden, , samenwerken met de lokale bevolking. Het gebeurt allemaal.
Met de educatieve programmas en het uitdragen van de ruimtevaart activiteiten in de media is ook de ESA bezig met dit probleem. Satelieten worden ontwikkeld en gemaakt om data te verschaffen over de echte toestand van de planeet. Zulke harde data heb je nodig als argument.
Ik heb niet het idee dat de jeugd lethargisch is. Ik zie juist vele enthoiusiaste mensen die gestimuleerd worden door wat er bijvoorbeeld op ruimtevaart gebied gebeurt.
De biodiversiteit en de ecosystemen van de planeet worden inderdaad ernstig bedreigd en het lijkt alsof dit ongestoord naar de vernietiging voert, maar op vele fronten wordt er geprobeert dit te vertragen, tegen te houden of zelfs om te draaien. Soms met succes, soms zonder, maar als we niets doen is de zaak zeker verloren.