[singlepic=272,180,,left]Het is elke dag weer een verkleedpartij hier aan boord van het ISS. Thuis op aarde hebben de meeste mensen een overzichtelijke planning. Je doet je werk, boodschappen in het weekend en je bezoekt vrienden of gaat naar de sportvereniging. Hier in de ruimte werkt het anders. Onze tijdlijn geeft tot een paar minuten nauwkeurig aan wat we wanneer moeten doen. Gelukkig zit er wel wat speling in, maar sommige dingen moeten echt op tijd vanwege de satellietverbinding met de grond. De activiteiten verschillen nogal. Je kunt het ene moment op de fiets zitten voor de broodnodige sport en een half uur later een evenement hebben met Amerikaanse media. Tussendoor snel lunchen, erna nog een uur sporten en dan weer met experimenten aan de slag. Soms loont het de moeite om tussendoor niet om te kleden. Dan zweven we dus rond op televisie in onze sportkleren.

Ik heb al veel Europese wetenschappelijke experimenten gedaan. Vessel Imaging bijvoorbeeld, waarbij we met een echo kijken naar de veranderingen van de bloedvatwanden. En Neurospat, dat mijn hersenactiviteit onderzoekt in de ruimte. En ik vul dagelijks vragenlijsten in, bijvoorbeeld voor onderzoek naar hoofdpijn in de ruimte, over wat ik gegeten heb en of mijn gezichtscherpte is veranderd. Ook heb ik vijf dagen lang een speciaal dieet gevolgd. Ik mocht niet snoepen en moest me strikt houden aan de voorgeschreven voeding. Zo kunnen wetenschappers het menu van astronauten steeds verder verbeteren. Om te kijken hoe alert we zijn, doen we om de vier dagen een reactietest vlak voor en na het slapen. Al deze onderzoeken met mij als proefkonijn geven meer inzicht in hoe het menselijk lichaam werkt in gewichtloze omstandigheden. Dat is handig om te weten als we in de toekomst langere ruimtereizen gaan maken. Maar ook op aarde kunnen wetenschappers met deze gegevens therapieën en medische instrumenten verbeteren.

Russische kerst
Vorige week hebben we aan boord de Russische kerst gevierd. Feestdagen zijn altijd bijzonder in het ISS. We pakken allerlei lekkere dingen uit de voorraadkast. Ik heb de oude kaas erbij gepakt die eerder al met een vrachtschip omhoog was [singlepic=271,180,,right]gestuurd. Daarnaast hadden we Russische en Amerikaanse lekkernijen. We wisten dat in Houston een optreden was van de astronautenband Bandella die dag. Omdat we daar niet bij konden zijn, hebben we hun muziek opgezet in het ruimtestation. De sfeer zat er goed in.

Met mijn vijf collega’s kan ik heel goed opschieten. Iedereen heeft zo zijn eigen ritme. Don Pettit gaat bijvoorbeeld vroeg naar bed, maar staat ook heel vroeg op. De Russen werken ’s avonds lang door en gaan daarna zelfs nog sporten. Ikzelf slaap zo lang mogelijk door ’s ochtends. Mijn schema is propvol en dan is het belangrijk dat ik voldoende slaap pak. Tot nu toe schiet dat er een beetje bij in. Teveel te doen. Een paar avonden per week spreken we af om samen te eten. Als we dat niet doen, zien we elkaar nauwelijks door het drukke programma. Samen eten geeft me een beetje een campinggevoel. Al heb je op de camping een lekkere warme douche en hier niet…

Contact met media
Ik hoorde van mijn familie dat mijn contact met de NOS, RTL en afgelopen week met premier Rutte bij de TU Delft goed ontvangen zijn. Het evenement bij de TU Delft was bijzonder, omdat [singlepic=274,180,,left]ik in 2009 een soortgelijk contact legde met Frank De Winne in het ISS. Dit keer was het andersom. Hier aan boord krijg ik niet mee wat voor happenings dat zijn, hoewel ik wel gelach en applaus hoor… Ik kijk in een camera en vertel over het leven hier. Ik probeer wel goed te laten zien dat alles gewichtloos is, bijvoorbeeld door even een koprol te maken. Als Houston zegt dat het evenement afgelopen is, ga ik door met mijn volgende taak op de tijdlijn. Zo volgen de activiteiten elkaar in hoog tempo op.