[singlepic=292,180,,right]Veel apparatuur waarmee we werken heeft te maken met de menselijke fysiologie. Dat is voor mij niet nieuw. Ik werk sinds begin jaren negentig bij ESA en in die eerste jaren hield ik me al bezig met experimenten voor het Europese Spacelab in het ruim van de Space Shuttle en voor het Russische ruimtestation Mir. Een daarvan is MARES (Muscle Atrophy Research and Exercise System), een instrument dat van allerlei spieren in je lichaam de kracht kan meten. Ik stond als wetenschappelijk coördinator aan de wieg van het ontwerp en nu heb ik met de hardware gewerkt aan boord van het ruimtestation. Dat is natuurlijk wel bijzonder. Ik had gehoopt dat ik ook al proeven zou kunnen doen met MARES, maar zover is het nog niet. We zijn nog in de assemblagefase. Ik heb onderdelen in elkaar gezet en de eerste testjes gedaan. Als de spierkrachtmeter in bedrijf wordt genomen, sta ik alweer met beide benen op de grond.

Ruimtewandeling
Ondertussen hebben mijn Russische collega’s een wandeling gemaakt, een ruimtewandeling of EVA (Extra Vehicular Activity) in ons jargon. Het gebeurt niet vaak dat astronauten naar buiten gaan, want er zijn risico’s aan verbonden. Bovendien is het ruimtestation bijna afgebouwd en zijn EVA’s veel minder nodig. Anton en Oleg zijn aan de slag gegaan bij de koppelpoorten Pirs en Poisk, waar ze onderdelen moesten verplaatsen in verband met toekomstige operaties. Ik wilde graag kijken, maar dat kon niet vanuit ESA’s uitkijkkoepel Cupola vanwege de veiligheidsrichtlijnen in het ISS. Mocht het station zijn motoren moeten gebruiken [singlepic=293,180,,left]voor standcorrectie tijdens de ruimtewandeling, dan zouden de ramen van Cupola kunnen beschadigen door de uitlaatgassen.

Dus ben ik even naar mijn Sojoez-capsule gegaan om foto’s te maken. Vanuit het Sojoez-raampje had ik een prachtig uitzicht op de activiteiten buiten. Mijn collega’s Dan en Anatoly hebben in de andere Sojoez gezeten. Niet omdat ze dat leuk vonden, maar ook weer vanwege de veiligheid. Mocht onverwacht het koppelstuk boven de luchtsluis als tijdelijke luchtsluis gebruikt moeten worden, dan zouden Dan en Anatoly hun Sojoez niet meer kunnen bereiken. En de regel is dat ze daar altijd bij moeten kunnen. Dus zijn ze als voorzorgsmaatregel in hun capsule gaan zitten. Toen de activiteiten buiten waren afgerond konden ze weer terug het ISS in. Zo gaat het vaak hier. Veiligheid is het allerbelangrijkst. Daarover nadenken en de procedures volgen kost tijd. Heel veel tijd.