[singlepic=165,180,,left]Mijn vrouw en jongste kinderen zijn op bezoek. Ik ben veel van huis, dus het is altijd leuk als ze langs kunnen komen. De afgelopen week was het ruim veertig graden hier in Houston. Dus terwijl ik aan het trainen was, zochten Helen, Sterre en Stijn wat verkoeling in het zwembad van de overburen en ze gingen naar het strand. Vorige week was mijn oudste dochter Robin er ook. Ter ere van haar verjaardag gaf mijn Amerikaanse collega Mike Fincke, met wie ik mijn eerste ruimtevlucht maakte, een etentje. Dat was erg gezellig. Mike heeft er twee lange vluchten op zitten, dus ik kon vragen naar zijn ervaringen. Vooral de voorbereiding van alle activiteiten die je in de ruimte onderneemt kost heel veel tijd, vertelde hij. Veel meer dan op aarde.

Een van de activiteiten aan boord is sporten. Daarvoor staat twee uur per dag. Een uur is daadwerkelijk trainen, dat andere uur is voor het [singlepic=164,220,,right]klaarzetten van spullen, alles weer wegzetten, de gegevens downloaden en je opfrissen met washandjes. We hebben in het ISS diverse apparaten, waarvan twee in NODE-3. Dat is zeg maar ons eigen fitnesscentrum. Naast de oude loopband in het Russische deel en een fiets in het Amerikaanse laboratorium is er nu een loopband voor conditietraining en een nieuw apparaat, ARED, dat zo’n beetje alle toestellen uit een fitness kan nabootsen met behulp van vacuümcilinders. We kunnen dus gewichtheffen in de ruimte, terwijl alles daar gewichtloos is! Gewichtheffen blijkt goed te werken tegen botverlies dat je in de ruimte krijgt door de gewichtloosheid.

Data verzamelen
Deze weken doe ik veel Baseline Data Collection. Wetenschappers verzamelen medische gegevens van astronauten als ze nog op aarde zijn. In de ruimte verzamel ik zelf die gegevens. En de wetenschappers doen het weer als ik terug ben op aarde. Door al die data te vergelijken, hopen de onderzoekers veel te leren over de menselijke fysiologie, maar ook over de menselijke psyche in de ruimte. Ik moet bijvoorbeeld testjes doen die mijn reactietijd meten tot op de milliseconde. Het is erg nauwkeurig en ik zie duidelijk verschillen tussen een meting ’s ochtends en ’s avonds. In de ochtend ben je scherper. In de ruimte doe ik ook deze reactietests. Ik ben benieuwd of mijn reactietijd daar anders is en om welke reden. Dit is maar een van de vele proeven die ik moet doen voor ik vertrek. Volgende week heb ik een speciaal dieet dat ik moet volgen. Ik doe spierkrachtmetingen en bloedonderzoek. Allemaal voor de wetenschap.

[singlepic=163,220,,left]Naast de BDC stond ook training op het programma met het nieuwe recyclingsysteem. Al heel lang wordt zweet en uitademingvocht van astronauten omgewerkt tot drinkwater. Ook urine wordt tegenwoordig gerecycled. Het water wordt er met filters uitgehaald en wat overblijft doen we in containers bij het afval. Nu leren we werken met een systeem waarbij die containers herbruikbaar zijn. Alles wordt steeds zuiniger aan boord van het ISS nu de Space Shuttle is afgevallen om heel grote voorraden naar boven te brengen en elke kilo veel geld kost. Ik vind dat een goede ontwikkeling. Door slim te ontwerpen kun je veel zuiniger omgaan met je bronnen. Zo wordt een deel van het water gesplitst in zuurstof om te ademen en waterstof, wat weer wordt samengevoegd met de opgevangen kooldioxide die we uitademen om water terug te winnen. Veel van wat we ontwikkelen voor in de ruimte, kunnen we hier op aarde prima toepassen. Want ook al is onze aarde heel wat groter dan het ISS, in veel opzichten is het net een ruimteschip. Met beperkte voorraden en een gesloten systeem (het milieu) dat je zo schoon mogelijk moet houden.