[singlepic=112,150,,right]Deze en de komende twee weken zit ik in Houston voor training bij het Johnson Space Center van NASA. Heerlijk. Na al dat gevlieg – van Baikonoer via Houston, Japan en Keulen weer naar Houston – blijf ik nu even wat langer op één plek. En het leuke is dat we voor een deel als zeskoppige bemanningen trainen. De voltallige Expeditie 29, Expeditie 30 én Expeditie 31 bemanningen zijn aanwezig. Zoiets gebeurt bijna nooit. We hebben de afgelopen week al getraind op routine ops met expeditie 29, de dagelijkse handelingen aan boord van het ruimtestation. En met Expeditie 31 op de noodscenario’s die zich voor kunnen doen in het ISS.

[singlepic=115,150,,left]Typisch voor een astronaut: je traint het meest op situaties die zich in de ruimte nagenoeg niet voordoen. Bijvoorbeeld dat er brand uitbreekt. De belangrijkste regel in dat geval: zorg dat de Sojoez-capsule altijd tussen jou en de brand in zit. De Sojoez is je reddingssloep, de enige ontsnappingsmogelijkheid. Zo zijn er nog veel meer heilige regels. We oefenen verschillende scenario’s van de drie grote problemen die kunnen optreden: brand, een gat in de romp of het vrijkomen van giftige stoffen. We volgen dan de procedures. Hoe je een lek op moet sporen bijvoorbeeld. En wat je moet doen bij het vrijkomen van het uiterst giftige ammoniak vanuit het uitwendige koelsysteem. Goede procedures zijn van groot belang in de ruimtevaart. Daarom wordt er tijdens mijn training zo op gehamerd.

Te gast
Vorige week schreef ik al over ATV die nieuwe voorraden en reserveonderdelen komt brengen tijdens mijn missie. Nieuwe spullen uitpakken en afgedankte spullen inladen is een taak die valt onder NASA-verantwoordelijkheid en een van de dingen die we trainen tijdens de routine ops. Tientallen mensen werken aan het systeem waarmee je alle spullen die het ISS in of uit gaan kunt volgen. Zij zeggen terecht: het ruimtestation is óns huis en jij bent daar als astronaut te gast. Als ik iets verplaats en dat niet netjes documenteer, dan kan een volgend bemanningslid het misschien niet terugvinden. Vragen aan de grond heeft dan ook geen zin, want die hebben de verkeerde informatie.

[singlepic=116,220,,right]De routine ops deed ik dit keer samen met mijn collega’s van Expeditie 30 en de mannen van Expeditie 29. Soms was het best frustrerend. Ik heb die procedures een half jaar geleden al eens geoefend, maar ik merkte dat die door alle nieuwe trainingen een beetje weggezakt zijn. Het was goed om samen met NASA-astronaut Dan Burbank te trainen. Als ik straks aankom bij het ISS, dan is hij al twee maanden aan boord. Hij kan ons in het begin dingen uitleggen. Dat is meestal sneller dan de procedureboeken erbij pakken of de grond vragen. Toch is het goed dat al die procedures er zijn. Het betekent dat de mensen die de vlucht voorbereiden over alles hebben nagedacht. Zo staan ons weinig grote verrassingen te wachten. En dat is wel zo veilig…