[singlepic=208,160,,left]Mijn ruimtepak is klaar. Ik ben afgelopen week naar de fabriek Zvezda OKB geweest om het te testen. Daar moet je als astronaut een halve dag voor uittrekken, want het is een eind rijden door het drukke Russische verkeer en er komt veel bij kijken. Eerst heb ik alle kleding geïnspecteerd en vervolgens het pak aangetrokken. Ik werd gewogen met het pak en het zwaartepunt werd bepaald. Daarna moest ik in mijn op maat gegoten kuipstoeltje gaan zitten en werd het pak onder druk gebracht om te kijken of het niet lekt en of er nog genoeg bloed naar mijn onderbenen stroomt. Eerder heb ik het pak al uitgebreid getest in een onderdrukkamer. Ik moest twee uur en vijf minuten in die onaangename positie blijven zitten. Want dat is de maximale tijd voor een noodterugkeer naar de aarde.
Extra veiligheid
Als de druk in de capsule wegvalt, bijvoorbeeld om een brand uit te maken of als gevolg van een lek, wordt het pak opgeblazen. Dat is nog nooit voorgekomen. In 1970 is de druk weggevallen in de Sojoez-11 capsule, maar toen hadden de kosmonauten nog geen ruimtepakken aan. De terugkeer liep fataal voor ze af en daarom dragen wij nu ruimtepakken, een extra veiligheid. We doen dat tijdens de meest risicovolle [singlepic=210,220,,right]delen van de vlucht, zoals de start, koppeling, ontkoppeling en de terugkeer. Als alles normaal verloopt, heerst in de capsule de normale druk en is het pak niet opgeblazen. Dat zit een stuk comfortabeler…
Ik heb voor mijn vlucht een compleet nieuw ruimtepak. Mijn pak uit 2004 staat bij Space Expo in Noordwijk. Ik zou het op zich nog wel aan kunnen, maar net als ruimteschepen hebben ook ruimtepakken een uiterste houdbaarheidsdatum. Dat heeft te maken met de materialen die worden gebruikt, bijvoorbeeld de rubbers die de sluitingen luchtdicht moeten afsluiten. Een nieuw pak dus. Ik heb veel voordeel van mijn ervaringen in 2004. Toen dacht ik nog: de vingers van mijn handschoenen zijn een beetje te kort, maar het zal wel meevallen. Dat heb ik geweten in de Sojoez. Op den duur kun je van die kleine dingen toch flink last krijgen. Op mijn verzoek zijn de vingers van de handschoenen nu ietsje langer gemaakt.
G-broek
Ik heb ook de G-broek gepast. Dat is een broek die je voor de terugkeer aan moet trekken onder je lange onderbroek en die je strak om je benen rijgt. In de ruimte zweef ik bijna een half jaar lang. Bloed wordt daar niet door de zwaartekracht naar mijn benen getrokken en het [singlepic=209,220,,left]verdeelt zich anders over mijn lichaam. Er gaat op den duur minder bloed in je vaten circuleren omdat je minder nodig hebt. Ook je bloeddrukreflexen nemen af. Je staat nooit meer op uit bed als het ware. Terug op aarde moet mijn lichaam weer wennen aan de zwaartekracht. Als ineens al het bloed weer naar mijn benen gaat, kan ik daar last van krijgen. Astronauten kunnen niet lang rechtopstaan zonder flauw te vallen. Vandaar dit korset dat de overgang naar de aardse zwaartekracht iets aangenamer maakt.
Naast de paktest heb ik de afgelopen week veel simulaties gevlogen met mijn Sojoez-commandant Oleg Kononenko. Dat ging niet allemaal zo vlekkeloos als eerdere simulaties. En dat is maar goed ook, want daar word ik weer alerter van. Het mag geen routine worden. Juist op aarde, tijdens de trainingen, kun je af en toe een fout te maken. Daar leer je van en de oplossingen neem je als ervaring mee de ruimte in. Ik heb nu bijvoorbeeld een aantal tactieken ontwikkeld voor het aanvliegen op het ISS zonder daarbij al teveel brandstof te verbruiken. Wie weet komt het van pas…
Discussion: 27 comments
Hoi Andre,
Erg boeiend om deelgenoot te mogen zijn van je missievoorbereidingen en op deze manier een vituele blik achter de schermen te kunnen krijgen. Natuurlijk is iedereen ook geïnteresseerd naar je ervaringen en wel-en-wee tijdens de missie. Ga je dan dit logboek ook bijhouden?
Veel succes met je verdere voorbereidingen!
Ruud
Hoi andre Kuipers,
Met de hele klas doen we mee met join my mission. We vinden dit heel super. We wensen u veel succes met de voorbereiding op de ruimtereis.
Veel groeten van ons allemaal
ruimtewezentjes 7.8
Wat goed die tactieken voor het aanvliegen op het ISS, dat er verschillende mogelijkheden voor zijn interessant. Alles over Astroid gelezen en de verschillende banen ook jullie baan tot
laat in de avond. Over die tactieken mag je natuurlijk niets vertellen of wel.
Het ruimtepak ziet er veilig uit en goed dat de vingers wat langer zijn bij het uitrekken.
Hartelijke groet,
Connie van Kuik
Beste Connie,
Je kan het aanvliegen van het ruimtestation een beetje vergelijken met autorijden.
Je kan ergens rechtstreeks op aanvliegen, zeg maar diagonaal, of eerst naar rechts en dan omhoog en dan naar links, enz.
Maar je moet oppassen voor de grote zonnepanelen bijvoorbeeld of voor uitstekende modules en dus op de juiste afstand en met de juiste snelheid rondvliegen.
Net als met een auto ben je het zuinigst als je rustig je snelheid aanpast en constant houdt en niet de hele tijd versnelt en weer afremt en weer versnelt, etc.
Verder zijn er nog wat tactieken die specifiek met het vliegen met de Soyuz in de driedimensionale omgeving te maken hebben, waarbij je als bijeffect ook versnelt als je de neus van de Soyuz in een bepaalde richting draait om het ISS in het vizier te houden. Door dit onbedoelde versnellen moet je namelijk ook weer brandstof gebruiken om af te remmen.
In bepaalde gevallen wordt het ruimtestation in een bepaalde stand gezet voordat je het laatste stuk naar de koppelpoort vliegt. Hierdoor hoef je de Soyuz niet meer bij te draaien zodra je de neus rustig op het doel hebt gericht.
Ben je echter te hard aan het draaien waardoor je doorschiet, dan ben je constant aan het corrigeren en brandstof aan het verbruiken, plus dat je telkens voor het extra afremmen ook weer brandstof verbruikt.
Beter niet “sportief” autorijden in de ruimte dus. Je zou wel eens te snel tegen de koppelpoort kunnen vliegen en er zijn geen benzinestations….
Andre Kuipers
De ruimteraket ziet er geweldig uit. Ik zou willen weten wat gebeurt als de handschoenen te klein zijn?
Met vriendelijke groet, Tonja Proetsakova.
Beste Tonja,
Als je handschoenen te kort zijn gaan je vingertoppen na een tijdje pijn doen omdat er constante druk op staat, zeker als je vaak je arm uit moet strekken om knoppen in te drukken.
Als je handschoen te klein is gaat je hele hand door de druk pijn doen. Het zijn namelijk stugge, dikke handschoenen die niet meegeven.
Andre Kuipers
Beste André!
Ik heb nog een vraag, hoe lang duurt het, vanaf het moment dat jullie op 21/12 gelanceerd worden vanuit Байконур, tot het moment dat jullie bij ISS in de buurt zijn?
Twee dagen, 33 banen om de Aarde.
Ha Andre,
Het zijn ook wel bijzondere omstandigheden waar jullie je op voorbereiden. Die gewichtloosheid is voor even wel leuk, maar hopelijk zal er in de toekomst een ruimtestation gebouwd worden waar betere omstandigheden voor het lichaam van de bemanningen heerst. Al zou er maar een stuk van het station kunnen roteren tot er een middelpuntvliedende kracht ter grootte van de zwaartekracht ontstaat. Misschien dat zo’ n module als nacht en recreatieverblijf in de toekomst nog kan worden gebouwd en aangekoppeld. Veel sporttraining lijkt me nu het beste om je conditie voor aardse omstandigheden zo goed mogelijk te behouden. Wordt die spierkracht nog gebruikt voor iets, bijvoorbeeld om energie op te wekken of daar geen behoefte aan? Ik zie ineens voor me hoe jullie als hamsters in een molentje om de beurt rennen om die nieuwe module van rotatiekracht te voorzien.
Hoe dan ook het is goed te zien op de foto’ s hoe jullie volgens het huidige modebeeld gekleed gaan. En met deze pakken aan zou je qua dikte echt niet opvallen in een gemiddelde winkelstaat tegenwoordig.
Veel succes met je training en blijf veel schrijven alsjeblieft.
Alfred Daniels
Als je van foto’s van het mooie op ons planeetje houdt kijk dan eens op FLICKR.com/photos/alfreddaniels
Beste Alfred,
Voor het lichaam is kunstmatige zwaartekracht tijdens een lange reis, naar bijvoorbeeld Mars, een goed idee. Het is echter een flinke technische uitdaging.
Je kan namelijk wel een ruimteschip laten ronddraaien om door middel van de middelpunt vliedende (cenrifugale) kracht gewicht te krijgen, maar dan is de hoeksnelheid dermate groot dat de astronauten bij hoofdbewegingen bewegingsziek kunnen worden door verwarrende, tegenstrijdige impulsen uit je evenwichtsorgaan (Coriolis effect) . (Ga maar op een ronddraaiende bureaustoel telkens met je hoofd van rechtop naar je knieen en weer terug).
Dit treedt al op in de Soyuz capsule, die we ook, zij het traag, laten ronddraaien tijdens de autonome vlucht voor we het ruimtestation anderen. (Dit is niet om gewicht te krijgen maar om de zonnepanelen op de zon gericht te houden (Gyroscoop effect)).
Om die hoeksnelheid laag te houden zou je twee ruimteschepen met een lange kabel kunnen verbinden en zo heel langzaam kunnen ronddraaien. Zo kan je toch het benodige gewicht opwekken terwijl je evenwichtsorgaan nauwelijks gestimuleerd wordt. Er zijn experimenten gedaan met kabels in de ruimte en er is ook een Nederlands bedrijf dat daar mee bezig is, maar het zal nog wel even duren voor we zulke spectaculaire constructies door de ruimte zien vliegen.
Voor wat betreft het ruimtestation, daar willen we juist gewichtsloosheid voor de experimenten en moeten de astronauten door middel van het sporten maar zoveel mogelijk proberen hun botten, spieren en conditie op peil te houden voor de terugkeer.
En zweven blijft overigens de hele tijd veel leuker dan lopen….
Andre Kuipers
Ha Andre,
ik moest vannacht nog denken aan jullie lichaamsoefeningen in de gewichtloosheid van het ruimtestation. Ik ben geen sport fysioloog, aar ik kan me voorstellen dat krachttraining bij het ontbreken van zwaartekracht en probleem is. Ik had eerder van je gelezen dat jullie een loopband hebben. Ik probeer me voor te stellen dat je je voeten dan met de armen tegen de band aan moet trekken. Dat zou dan wel een redelijke complete belasting van het skelet met spieren kunnen opleveren, maar niet met een kracht die groter is dan de trekkracht die je armen aankan.
Is er ook een roeiapparaat aan boord? Dat zet druk op bijna het gehele skelet, m.u.v. de nekwervels en geeft de mogelijkheid om de buik en rugspieren te belasten en ook de beenspieren te belasten naar hun op aarde benodigde capaciteit of zelfs sterker.
Heh, en het lijkt me zelf nu juist zo heerlijk om zonder gewicht te zweven. Ik heb altijd van zwemmen gehouden en sinds mijn 20-ste gedoken en ik vind dat drijven en zweven wel lekker. Ik ben zeker van nature lui ingesteld. Drijven in een tank met een hoge zoutoplossing heb ik ook een keer gedaan. Als je over de pijn van het in de huid bijtende zout heen kan komen is het ook wel speciaal. Maar na een goed uur had ik geen spiertonus meer over om nog eruit te komen en toen ik met hulp uiteindelijk weer op mijn benen stond voelde het aan of ik opeens 100 jaar oud was geworden. Ik denk dat jullie ook zoiets ervaren na een periode gewichtloosheid. Kan je daar iets over vertellen?
Alfred Daniels
Krachttraining doen we met behulp van vacuumcylinders waar we tegenin werken. Dat apparaat heet de ARED en is in Node3 naast de uitkijkkoepel Cupola geplaatst. Squats en deadlifts in allerlei vormen blijken goed die botten te stimuleren die in gewichtloosheid aan dichtheid verliezen, zoals heup en onderrug. Maar we doen ook oefeningen met armen en schouders.
Op de loopband, de T2 (in Node 3) of de TEVIS (in de Russiche service module SM) moeten we flink rennen. We dragen een speciaal harnas en zitten zo met kabels vast aan het platform, zodat we op de band gedrukt blijven wanneer we met kracht afzetten.
In het US laboratorium is er een hometrainer, CEVIS, voor de conditietraining.
Er is ook ooit een roeiapparaat voor een experiment naar het ISS gebracht, maar die is niet meer in gebruik.
We hebben schoenen om te rennen en schoenen om aan de fietspedalen vast te klikken.
Verder heb je in het ISS natuurlijk geen schoenen nodig.
Elke dag zijn er twee en een half uur ingeruimd voor omkleden, sporten, afkoelen, wassen en de gegevens naar de Aarde sturen. Op zondag is er een iets minder zwaar programma, maar er is geen dag zonder sport.
Ik denk dat is sterker terugkom dan nu en hopelijk zijn mijn botten ook nauwelijks ontkalkt.
Andre Kuipers
Hoi Andre,
Wat gaat de tijd snel, als jij in het ISS je werk doet, is het al weer 50 jaar geleden dat de eerste Amerikaan, John Glenn zijn 3 rondjes om de aarde draaide ! En wat is er al veel bereikt ! Ik moest hier aan denken toen je schreef over de krappe houding waar je in zit gedurende de lancering en terugkeer naar de Aarde of bij nood gevallen. John Glenn zat ongeveer in de zelfde houding als nu in de Soyuz. Je ruimtepak van je vorige vlucht heb ik een tijdje in mijn expositie in Space Expo gehad en heb daar mooie foto’s van over gehouden, dat vond ik best wel een eer. Nog een dikke maand te gaan voor je grote reis begint, heel veel succes ! Je bent er klaar voor.
Groeten van Henk Stroo, Amsterdam
Ik ben quinn faase en ik ben een grote fan van jou
Want ik heb veel over jou gelezen en ik ben 7 jaar
Oud
Ik heb de ISS ruimtestation gezien in de lucht het leek op een bewegende ster
Cool dat je naar de ruimte gaat
Want als ik groter ben ga ik dat ook doen
hee andre,
ik vind het cool om je verhaal te horen . ik ben nu bezig voor school voor en project waar jij de hoofdpersoon van bent. dat heet join my mission.
nog veel geluk met je oefeningen en alvast voor je lancering.
ik zal zeker kijken met mijn klas.
groetjes eveline
goedenmiddag Andre Kuipers
we zijn heel benieuwd naar de experimenten en de proefjes van Join my mission. We hebben er heel veel zin in. Zit het pak wel comfortabel??? Heeft u wel zin om de lucht in de gaan bent u niet een beetje bang. Heeft u ook hoogtevrees? Hoe oud bent u?
veel groetjes van de groene ruimtebabies van het AOC uit Buitenpost
Beste André,
Opvallend op deze foto’s: houtfineer aan de wand bij Zvezda OKB. Landen hebbent hun eigen identiteit. Ervaar je die ook in het ISS in de diverse modules?
Andere vraag: hoe ruikt het in het ISS?
Johan Bosgra
Ik herinner mij de MIR..;
Wat is de verwachtte levensduur van het ISS (Zarya) ?
Kan dat tegenwoordig makkelijker verlengd worden ?
De baan loopt niet over de polen. Waarom ?
Ga je nog wat “ham-radio” ondernemen ?
Ik neem aan dat er internet is maar… hoe werkt de verbinding… ?
P.Geldof
Hi André,
succes met alle voorbereidingen. Ik heb een vraagje: hoe fris je je op in het ruimtestation? Ik heb in Noordwijk een hokje gezien dat een WC moet voorstellen, maar geen douche. Eerlijk gezegd lijkt me dat ook niet mogelijk. Maar af en toe je wassen lijkt me toch wel prettig, niet alleen voor jezelf, maar ook voor de andere astronauten……
Groet,
Rebecca
ik ben inmiddels bijna 54 en raak steeds meer geinteresseerd in het iss station en vandaar dat ik jouw site ga bijhouden. Erg informatief en prettig leesbaar, dank daarvoor. Ik denk dat het een geweldige ervaring voor je moet zijn om de kans te krijgen om je uitdaging en liefde voor de ruimtevaart zo te kunnen ervaren! Succes met de voorbereidingen!
Beste Andre,
Wat een ontzettend boeiend blog maak je tijd voor vrij. Dank voor je regelmatige updates en informatie! Ik kom “net” terug uit Amerika Florida met onder andere een zeer boeiend bezoek aan Kennedy Space Center. Aan de ene kant ben ik jalours op je maar aan de andere kant is het toch wel een ontzettend “iets” wat je gaat doen!
Geniet van je reis en de maanden daar boven! Het moet een schitterend gezicht zijn op de aarde, geniet er zo veel van als je kan! Heel Nederland gaat met je mee naar boven!
Wil je voor ons hier beneden mooie foto’s van Nederland (en Europa) maken? Ook met daglicht?
En een laatste vraag; je “sprak” al over het internationale in de ruimtevaart, merk je daar nog verschil in omdat je Nederlander bent (en/of ESA) of is alles vooral 1 ruimtevaart “familie”?
Succes en geniet! En (om de traditie van space shuttle lanceringen hoog te blijven houden) God speed!
Dag André,
Het is fantastisch dat je voor de tweede keer gaat vliegen, hoewel ik niet jaloers ben op de lange duur van de vlucht.
Ik hoop dat je je dit keer minder zorgen hoeft te maken over de experimenten die gaat uitvoeren.
Heel veel succes toegewenst!
Hartelijke groet,
Dick Mesland
Beste Andre,
dank je wel voor je uitleg, heel interessant.
Over het Coriolis effect bij bewegingen in een bewegend ruimteschip vraag ik mij af hoe groot de hoeksnelheid moet zijn om er geen last meer van te hebben. En als je helemaal stil zit of slaapt, is het dan nog steeds hinderlijk? Mensen blijken zich enorm te kunnen aanpassen aan bewegingen: rollercoasters worden door sommigen ervaren als ziekmakend en anderen vinden het leuk, velen worden zeeziek sommigen hebben nergens last van. Lopen in een bewegende trein is moeilijk, maar de conducteurs zijn het gewend.
Hoe groot mag de hoeksnelheid zijn, of hoelang die verbinding (kabel)?
met vriendelijke groet,
alfred daniels
Beste Andre,
Bedankt voor de uitleg over het aanvliegen van het ruimtestation.
Wat ga je doen als je je collega’s voor het eerst boven ziet, nstuurlijk omarmen en de nieuwtjes uitwisselen van de reis. Wat zijn je eerste werkzaamheden als je helemaal ingericht bent.
Connie van Kuik
Beste Andre,
Als arts ben ik extra geinteresseerd in de periode na de vlucht. Ik loop misschien erg op de zaken vooruit, maar ik ben erg nieuwsgierig hoe het ‘revalidatieprogramma’ er uitziet. Hoe lang blijf je na de terugkomst nog in Rusland?
Een andere vraag die ik heb is de medische zorg in ISS. Als er onverhoopt toch wat is, een sinusitis, een appendicitis, een lastige furunkel, of gewoon een kies die ondanks alle voorzorg toch opspeelt, hoe lossen jullie dat op in ISS? Wie beheert de medicijnkast?
met collegiale groet,
Erik Fokke, huisarts
Amsterdam
Beste Andre!
Ik help Roland een beetje met alle (pers)rompslomp rondom zijn bijdrage aan je missie. Ik hoop dat alles volgens wens verloopt en dat je een onvergetelijke missie hebt! En vergeet niet om op tijd op de knopjes te drukken 😉
Hans
André,ik wens je heel veel succes met je missie in de ruimte.Een goede reis en geniet ook van deze maanden.Verder wens ik je hele fijne feestdagen en een gezond en gelukkig nieuwjaar.
Groetjes,
Ina rozema