[singlepic=189,180,,left]Ik trok de deur van mijn kantoor op het Johnson Space Center in Houston achter me dicht en wist dat ik hier zeker zeven maanden niet zou komen. Het zijn van die kleine dingen, waaraan ik merk dat mijn missie nu echt dichterbij komt. De laatste training met Dan Burbank, die 14 november gelanceerd wordt. Het laatste etentje met leden van de Expeditie 30 en 31 bemanningen. Een laatste toast met trainers en begeleiders. Toch een gek idee, dat ik deze mensen zo lang niet zal zien.

Extra training
Officieel had ik mijn laatste training in Houston al gehad. Maar toen mijn lancering werd uitgesteld, heb ik gevraagd om wat extra training. Bijvoorbeeld op het gebruiken van de fitnessapparatuur aan boord, werken met het inventarisatiesysteem, gereedschap, het toilet en de medische voorzieningen. Terwijl ik daarop trainde, was Dan Burbank bezig met heel iets anders. Hij leert hoe je het ISS vanuit een onbemande configuratie weer in gebruik neemt. Niemand gaat er vanuit dat het ISS onbemand raakt, maar we trainen er wel voor. Dat is ruimtevaart: we trainen op alle scenario’s, ook de meest onwaarschijnlijke. Als alles gewoon goed gaat, wordt op 30 oktober een Progress vrachtschip gelanceerd vanuit Baikonoer. Gevolgd door de Expeditie 29 bemanning op 14 november. Een dikke maand later is het mijn beurt en wordt het ISS weer bemand door zes astronauten.

[singlepic=188,180,,right]Een van de mensen van wie ik afscheid heb genomen in Houston is NASA-astronaut Jerry Ross. Niet omdat ik klaar ben met trainen, maar omdat hij met pensioen gaat. Jerry is een fenomeen, hij vloog zeven keer. Ik ken hem al sinds begin jaren negentig, toen ik op ESTEC in Noordwijk werkte. Hij was Payload Commander voor de tweede Duitse Spacelab missie (D2) met Shuttle STS-55, waarbij ik project scientist voor een van de ESA racks was. Tot deze week was hij hoofd veiligheid van de Space Shuttle. Ik heb ook een belangrijke persoonlijke herinnering aan Jerry. Hij was de eerste astronaut die ik in het openbaar zag spreken in Delft. Later vertelde hij mij dat hij de eerste keer niet was aangenomen en dat ik vooral moest doorzetten. Dat inspireerde mij natuurlijk om zelf ook verder te gaan nadat ik in 1992 niet bij de ESA astronautenselectie zat..

Notities
Voor ik weer naar Nederland ging, heb ik een etentje gehad met alle bemanningsleden van Expeditie 31, dus ook Gennadi Padalka met wie ik in 2004 al vloog. Gennadi is altijd vrolijk en een echte grappenmaker. Het was leuk om weer herinneringen op te halen aan onze vlucht.

[singlepic=190,180,,left]De komende week ga ik me voorbereiden op mijn komende vlucht door alle aantekeningen en video’s die ik heb gemaakt bij de trainingen nog eens door te nemen. Daar heb ik de tijd voor nu ik een paar weken later naar de ruimte ga. Een deel van die notities stuur ik vast naar boven, zodat ik erop terug kan vallen als ik daar ben. Daarnaast is er ook een digitale bibliotheek aan boord van het ISS met daarin allerlei procedures en achtergrondinformatie. Ik hoop natuurlijk dat ik weinig tijd kwijt ben met dingen opzoeken. Maar soms is het wel een jaar geleden dat ik de procedures voor een bepaalde handeling of experiment een enkele keer heb gezien.. Dan is de parate kennis misschien toch wat roestig…