[singlepic=176,180,,left]Er is veel gedoe rond mijn lanceerdatum. Volgens mij weet iedereen inmiddels wel dat mijn vlucht is uitgesteld na de mislukte Progress-lancering in augustus. Maar dat betekent niet dat mijn vlucht niet doorgaat, zoals sommige media berichtten. Van afstel is helemaal geen sprake. Natuurlijk ga ik naar het ISS. Ik weet zelf alleen niet precies wanneer. Veel journalisten willen de eerste zijn die de nieuwe datum naar buiten brengt. Dan hebben ze een primeur. Dat leidt tot gekke situaties. Dat ik in de media verneem wanneer ik zou vliegen, terwijl het management van ESA en NASA een heel andere datum noemt. Vooralsnog is mijn lancering niet eerder dan 20 december. De exacte datum kan nog schuiven. Zo werkt dat nu eenmaal in de ruimtevaart…

Samen met Don Pettit en Sojoez-commandant Oleg Kononenko heb ik een gesprek gehad met Michael Suffredini, NASA’s ISS programmamanager. Dat was verhelderend. Hij heeft ons op de hoogte gebracht van het onderzoek dat de Russen doen naar het lanceerfalen. En hij vertelde dat de nieuwe motoren grondig worden getest en onderzocht, om helemaal zeker te zijn dat er geen productiefouten in zitten. Dat is goed nieuws. Dat ik nu een week of drie extra heb, vind ik ook niet erg. Twee van die drie weken zijn inmiddels alweer vol gepland met refreshers in Keulen en Houston, trainingen die ik een tijd geleden wel heb gedaan, maar die ik graag nog een keer zou doen voor mijn vlucht, vooral zaken die ik echt ga doen aan boord. Die andere week zal ook snel genoeg vol zitten.

Laatste EVA-training
[singlepic=175,180,,right]Deze week heb ik een paar trainingen bij het Johnson Space Center in Houston voor de laatste keer gehad. Een run in het grote zwembad bijvoorbeeld. Ik trainde een ruimtewandeling met Dan Burbank van Expeditie 29. Eigenlijk zat hij al in Rusland, in de laatste maand voor zijn vlucht. Maar zijn missie is in elk geval anderhalve maand uitgesteld, dus is hij teruggevlogen naar Houston en konden we samen trainen. Dan is er natuurlijk niet zo happy mee, uitstel zo vlak voor de lancering. Ik heb ook voor het laatst in de ‘dome’ getraind, het Omniversum-achtige theater waarin we oefenen met het aankoppelen van vrachtschepen. En ik heb een aantal medische onderzoeken gehad. Zo moest ik drie uur achter elkaar in een MRI-scanner liggen. Dat leverde prachtige plaatjes op van mijn hart. Alleen dat stilliggen wordt op een gegeven moment wel vervelend.

Vrijdagavond was ik met een aantal collega’s naar de Chelsea Bar, een van de vaste hang outs van NASA-medewerkers. Er was een optreden van de astronautenband Bandella. De band bestaat uit Dan Burbank, Chris Hadfield (mijn Canadese collegabemanningslid in de back-up crew van Frank De Winne), Micki Pettit (de vrouw van Don Pettit) en astronaut Steve Robinson. Normaal speelt ook astronaute Cady Coleman in de band, maar die was op weg naar de German Space Day bij het Europese astronautencentrum EAC in Keulen. Steve Robinson vloog vier Space [singlepic=173,180,,left]Shuttle missies, waaronder ook de eerste, return to flight missie, na de ramp met de shuttle Columbia. Ik heb al heel wat optredens van ze gezien en wederom was het een gezellige avond met heerlijke muziek van de Beatles en Bob Dylan tot Irish folksongs en eigen composities van Chris en zijn broer. Deze week ga ik uit eten met mijn Sojoez-bemanning en ga ik verder met baseline data collection, het verzamelen van gegevens voor wetenschappers. En daarnaast heb ik een vol programma met trainingen en persconferenties.