De tweede week in Baikonour begon rustig. Naast het technische deel is het zaak dat de bemanning in goede conditie de ruimte ingaat, dus is er veel vrije tijd, om te sporten, te eten, te slapen, te e-mailen, en om met alle cosmonauten en de artsen om de dag naar de sauna te gaan. Dat is een gezellig gebeuren, Russische stijl, met de nodige versnaperingen. De Nederlandse kaas en stroopwafels vallen in goede aarde. Om even weg te zijn uit het cosmonauten hotel ga ik regelmatig rennen langs de rivier. Af en toe langs halfwilde paarden en kamelen. Ik leerde van een collega dat deze rivier de noordgrens was van het rijk van Alexander de Grote. Dat maakt het weer extra interessant voor een geschiedenisliefhebber. Een van de dokters rent mee om eventueel te helpen bij een medisch probleem. Ook als reserve ben je een kostbare lading.
Back-up taken
Als reserve bemanning vertegenwoordigen we de hoofdbemanning bij allerlei sociale en ceremoniele activiteiten. Zo bezoeken we de technici die er voor zorg dragen dat de Soyuz picobello in orde is. Traditioneel nippen we daar symbolisch wat zogenaamd raket sap, 96% alcohol. Wat je al niet voor tradities over hebt. En op 2 juni was de viering van 56 jaar Baikonour, hetgeen we als reserves geopend hebben in het plaatselijke stadion. Dit is een historische stad voor de exploratie van de ruimte. Vele van de ruimtevaart primeurs begonnen hier. En ze hebben de geschiedenis vastgehouden door bijvoorbeeld de huisjes waarin Joeri Gagarin en Korolov, het brein achter de Russische primeurs, in stand te houden voor bezoekers. Het was ook zeer bijzonder om bij mijn eerste vlucht gelanceerd te worden van dezelfde plek als Gagarin.
Blijven oefenen
Ook het aanvliegen van het ISS oefenen we nog wat meer en dat is een leuke bezigheid die veel voldoening schept als je een mooie koppeling hebt gemaakt. Natuurlijk maken ze het moeilijker dan in werkelijkheid. Je begint bijvoorbeeld met een hele hoge snelheid of je moet aanvliegen onder een hoek terwijl het ruimtestation niet netjes stilhangt maar langzaam buitelt. Zo is alle training een stuk lastiger dan de werkelijkheid. Maar als het echt mocht gebeuren zal dat zijn als je al een tijd niet getraind hebt, komt het toch wat onverwacht en is er stress. De vele lastige trainingen compenseren dat.
Raket
3 juni begon het echte werk weer met de tweede fit check in de Soyuz capsule, die gebouwd wordt door Energia. Het beschermende omhulsel zit er al omheen en alles binnenin zit op zijn plek. Het wordt er niet ruimer op. De capsule is nu klaar om op de derde trap van de raket gezet te worden. Die derde trap en de rest van de raket bevinden zich in het gebouw tegenover de assemblage hal voor de capsule. Daar ligt de raket nog in twee stukken en worden de laatste voorbereidingen getroffen om hem gereed te maken en alle onderdelen aan elkaar te koppelen.
Mooi en leuk om te lezen. Moet een geweldige ervaring zijn. Niet alleen de vlucht maar ook alle voorbereidingen en alles wat er nog meer bij komt kijken, zoals de ceremoniën, etc
Dank dat je het met ons wilt delen!
Peter!
Hallo André,
Ik kan me zo voorstellen dat alles begint te kriebelen om zelf in te stappen en naar boven te gaan! De Lancering van vandaag zag er top uit!
Als je alles zo meemaakt, als reserve bemanningslid, doet het je dan terugdenken aan 2004 en zijn er bepaalde handelingen die je toen heb aangeleerd die je nu niet meer moet doen? Ik kan me zo voorstellen dat ook de techniek in Rusland ook niet stil staat en dat bepaalde handelingen anders zijn of gewoon niet meer gedaan hoeven te worden.
Nou, ik wens je nog een goede tijd daar in Baikonour en zie weer uit naar je volgende blog!
Groetjes, Roland.
Leuk dat je ons nu eens een kijkje achter de schermen geeft.
Geweldig dat je ons een kijkje achter de schermen gunt. Ik heb met vol bewondering naar je verhalen gelezen. Veel mensen weten niet hoe zwaar het werkelijk het is voor ruimtegasten zoals jouw en wat voor voorbereiden er allemaal noodzakelijk zijn om je lichaam gereed te maken voor het in de ruimte gaan en te laten gewennen voor de ruimtevaart. Wel lijkt het me enorm zwaar en ik heb diepe bewondering voor je dat je het al een keer hebt geflikt.
Groetjes
Billy
Hallo André,
Ik sluit me aan bij Peter, Roland, Kasper en Billy: wat een geweldige ervaring! Echt super gaaf dat je ons inderdaad een kijkje achter te schermen van de kosmonauten geeft. Niet echt de dagelijkse gang van zaken en het is nou ook weer niet zo dat je altijd wel iemand in de buurt kent die kosmonaut is.. je zal er maar een passie voor hebben. Dan zijn blogs zoals die van jou echt een uitkomst.
Heel knap wat je doet en het vergt ook nogal wat discipline. Grappig ook dat de dokter dan met je mee rent omdat je waardevol bent. Moet goed voelen 😉 Maar ik snap dat het vooral gewoon heel belangrijk is dat je in good shape bent.
Ik hoop dat je in de toekomst nog meer van zulke interessante blogs schrijft, want ik zit aan mijn beeldscherm gekluisterd. Succes met je carrière!
Paulina