[singlepic=193,160,,right]Wat was het druk de afgelopen weken! Een paar dagen trainen in Houston, daarna naar Nederland, tussendoor nog even naar Keulen en nu zit ik weer in Sterrenstad, vlakbij Moskou. Hier blijf ik totdat ik, samen met mijn bemanning, naar Baikonoer vertrek, ongeveer twee weken voor de lancering op 21 december. Toen ik hoorde dat mijn lanceerdatum de 21ste was, heb ik dat getwitterd. Binnen de kortste keren hadden tientallen media het overgenomen en stond de telefoon roodgloeiend. Ik twitter nog niet heel lang. Dit is dus de kracht van het medium.

Vorige week had ik lange dagen met allerlei verschillende afspraken. Ik was een dag bij ESTEC, het technisch hart van ESA in Noordwijk. De laatste besprekingen, de laatste afspraken, alles voor het laatst. De volgende keer dat ik hier ben is volgend jaar zomer, na mijn ruimtevlucht. Ik heb ook nog gevlogen in een sportvliegtuig vanuit Lelystad. [singlepic=197,160,,left]Ik moet elk jaar een aantal vlieguren maken om mijn brevet te onderhouden. En dat kan natuurlijk niet als ik straks in de ruimte ben. Dus nu maar even wat uren gemaakt en het land vanuit de lucht bekeken. Straks zie ik het van een positie duizend keer hoger! En ik was voor het laatst op de Nederlandse televisie, live bij De Wereld Draait Door. Het zijn maar een paar dingen op mijn enorm lange ‘to-do’ lijst die helemaal leeg moet zijn als ik in december vertrek.

Foto’s en filmpjes
In Nederland kon ik nog even mijn kinderen naar school brengen en met ze naar het sporten gaan. Vanaf nu moeten we het met foto’s en filmpjes doen. Want ik ben weer neergestreken in Sterrenstad. Maandagochtend na een paar uur slaap werd ik gewekt. Kort daarna stond ik ineens onverwacht een speech te houden in het Russisch als vertegenwoordiger van ESA. Dat was bij de vertrekceremonie van de Expeditie 29 bemanning. Die is nu op de lanceerbasis in Baikonoer om zich voor te bereiden op hun lancering 14 november met Sojoez 28S.

De Expeditie 31 bemanning nam eveneens afscheid want dat is tegelijkertijd de reservebemanning voor Expeditie 29. En zo stond ik dus tussen alle mannen waar ik tijdens mijn missie (ik ben Expeditie 30) mee ga samenwerken aan boord van het ISS. De symboliek was duidelijk: Europa tussen Amerika en Rusland in en ik als ESA-astronaut tussen de drie ruimtevaarders van Expeditie 29 en de drie van Expeditie 31. Een heel bijzonder moment.

Examens
[singlepic=195,160,,right]Na het ceremoniële afscheid moest ik snel aan de bak. Over twee weken beginnen de eindexamens. Net als vroeger op school moet je als astronaut slagen voor die examens. Anders kun je niet de ruimte in. Het zijn er zes, waaronder de handmatige nadering, koppeling en terugkeer met de Sojoez, werken en wonen in het Russische segment van het ISS en het binnenhalen van het Europese vrachtschip ATV. En als grote finale het complexe Sojoez-examen met de hele bemanning. Een aantal van de simulaties heb ik de afgelopen dagen weer getraind. Het ging erg goed, ondanks dat ik het alweer maanden niet had gedaan, haalde ik de maximale score. Dat geeft me veel vertrouwen dat ik de procedures wel in de vingers heb. En dat ik klaar ben voor mijn missie…