[singlepic=19,180,,right]De lancering van Expeditie 28 komt nu snel dichterbij. Over ruim drie weken worden Michael Fossum, Sergei Volkov en Satoshi Furukawa gelanceerd. Tot een paar uur voor die lancering blijf ik reservebemanningslid voor Satoshi. Mocht hem iets overkomen waardoor hij niet kan vliegen, dan ga ik in zijn plaats. In de praktijk gebeurt het niet vaak dat een reservebemanningslid vliegt. En als het gebeurt, is de wissel meestal een aantal maanden voor de lancering al bekend. Toch moet ik me de komende weken aan strikte regels houden. En meedoen met alle activiteiten van de prime crew.

Allerhoogste prijs
Vorige week hebben we een aantal Russische tradities afgewerkt. Eerst kregen we in Sterrenstad de uitslag van onze examens voor een officiële commissie. Veel internationale media waren naar Moskou gekomen voor een verslag. Vooral Japanse media die Satoshi volgen. Na die bijeenkomst gingen we naar het Rode Plein in Moskou om bloemen te leggen. Er is een muur van het Kremlin, achter Lenin’s mausoleum, waar de urnen van belangrijke Russen ingemetseld zijn. Ik heb bloemen gelegd bij de kosmonauten die gestorven zijn tijdens een ruimtevlucht. Vladimir Komarov overleed tijdens de landing van Sojoez-1. Zijn parachute ging niet open. En de driekoppige bemanning van Sojoez-11, de eerste bemanning van het Russische ruimtestation Saljoet, overleed op de terugweg door een lek in de capsule. Deze mensen hebben, net als twee Space Shuttle bemanningen in Amerika, de allerhoogste prijs betaald voor de bemande ruimtevaart. Ik vind het belangrijk om daar bij stil te staan.

[singlepic=21,180,,left]Na het officiële programma had ik een gezellige bijeenkomst met een paar mensen om Europees bonusvoedsel te proeven voor mijn vlucht. Als astronaut aan boord van het ISS kun je eten van het Russische en Amerikaanse standaardmenu. Maar daarnaast mag ik ook Europees eten kiezen dat speciaal voor mij naar het ISS wordt gebracht. We hebben eten geproefd van de Franse chef-kok Alain Ducasse. Heerlijk stoofvlees en zwaardvis. Maar ook dingen als kip met bamboe die heel vies smaakten. Ik moet al dat eten cijfers geven. En wat het hoogste scoort, sturen ze omhoog. Het is allang niet meer zo dat astronauten moeten leven op smakeloos eten uit tubes. De maaltijden zijn best lekker, al komt wel bijna alles uit blik, of plastic en aluminium zakjes.

Deze week is de crew rest. De eerste bemanning, maar ook de reservebemanning mag niet veel doen. Een beetje uitrusten na alle trainingen van de afgelopen tijd. En energie verzamelen voor de lancering straks in Baikonoer. Ik ben vanaf 25 mei in Baikonoer, Kazachstan. Daar gaan we met alle astronauten in quarantaine, zodat we niet een griepje of iets anders oplopen. Tijdens zo’n crew rest heb ik weer eens tijd om wat mails te beantwoorden en dingen voor mezelf te doen. Het is bijna een kleine vakantie, zo zonder al die drukke trainingen…